Gisteravond..na de vele indrukken van gisteren….mijn gids Toon gevraagd om tips en feedback m.b.t. mijn proces… zoals eerder draaide hij er niet omheen…wat me wat aan het schrikken maakte….zijn eerste antwoord begon met een plotselinge stekende pijn in mijn kleine teen waaraan ik mij gisteren tijdens het fietsen met Dani had gestoten… zorg voor meer voelen in je lijf en gronding zodat je je meer kunt MAN-ifesteren (het was mijn kleine teen rechts) en ik (we) zullen meer communiceren via jouw lijf om dat te ondersteunen… het tweede wat hij aandroeg…als iemand iets zwaars aandraagt, omarm het dan en duw het niet weg…omarm jezelf, wat je voelt, je lichaam…jouw wereld ????…omarm wat je ontvangt….omarm het vrouwelijke en het mannelijke in jou…en het derde….je bent aan het leren…je weet niet alles en dat hoeft ook niet….weet via je hart en je buik….vergeet…wie je bent…vergeet je verwachten…leef nu…als een kind… in onschuld…
Ik vond het confronterend en erg verhelderend wat hij…voor mijn innerlijke oren hoorbaar zei…het bracht me in tranen… van ontroering, dankbaarheid en vreugde…zo armzalig en schuldig ik me ooit voelde….zo rijk en helder nu…
Zijn laatste woorden nog…smelt maar Martien…totdat er een stroom van licht en liefde overblijft….want dat jouw essentie….
