“Laat onze liefde zich iedere dag vernieuwen, want als zij zich niet vernieuwt, leven wij de rook van gisteren in plaats van het vuur van vandaag. Dan draaien wij ons hoofd naar zijn eigen koude schaduw in plaats van ons hart naar onze ene warme zon.
Laat iedere nacht maar lachend ons verhaal wissen, zodat wij ieder ochtendgloren ons mogen verwonderen over deze maagdelijke schoonheid en wij naakt onze onbestemde legende kunnen gaan.
Laat iedere kus dan onze eerste zijn, want als zij niet fris en voorzichtig is, kussen wij enkel onze gedachten. Dan zullen wij ons op een dag van verveling en verlangen scheiden in plaats van ons telkens weer geliefd en geroepen in te wijden in het hemelse.
Laat mij jou dus nooit kennen en mijn ogen jou bij ieder opengaan als nieuwe wolk ontmoeten.
Ja, laat de tijd ieder moment opnieuw onze fundering instorten, zodat wij vrij zijn te voelen of er nu liefde is.
Ja, laat iedere blik en iedere zucht hier waarachtig en intens zijn, onverbloemd in al haar glorie en glans.
En ja, duizendmaal ja, laat onze pure liefde zich nu onmiddellijk helemaal spontaan en ongemoeid vernieuwen, want alleen het gloednieuwe is het hart waardig en alleen het hart brengt het leven tot liefde en de liefde tot leven.
– Niels Zwakhals
– Uit: In jouw kus opnieuw geboren
