Vroeger haatte ik het… de stilte…en meer nog het vrijkomen van allerlei onaangename emoties en gedachten… Dan wou ik het wegduwen door de radio continu aan te hebben…om me zo af te leiden van mezelf…en van wat er in mij omging…
Nu is dat anders…is stilte heel aangenaam en meer een geschenk en een toegangspoort naar liefde…naar blijheid…meer zoals Krishnamurti het beschrijft…
“Silence is difficult and arduous, it is not to be played with. It isn’t something that you can experience by reading a book, or by listening to a talk, or by sitting together, or by retiring into a wood or a monastery. I am afraid none of these things will bring about this silence. This silence demands intense psychological work. You have to be burningly aware of your snobbishness, aware of your fears, your anxieties, your sense of guilt. And when you die to all that, then out of that dying comes the beauty of silence.
~ Jiddu Krishnamurti
