In gesprek met een lieve vriendin versprak ik mij….in plaats van haar vaders naam zei ik “Gerrit” (gefingeerd)… Het bleek de tweede man van haar moeder te zijn met wie zij een fijne relatie had. Haar moeder is op het einde van haar leven.
Die vriendin zei het volgende: “Jij noemde mijn vader Gerrit, toen jij je vergiste. Dit is Gerrit, het overleden maatje van mijn moeder, haar tweede man. (De foto van hem heb ik weggelaten vanuit privacyoverwegingen)
Kan jij ook voelen dat hij haar komt halen en dat t bijna zo ver is?”
.En “Kan je met hem praten?”
Toen ik me met hem verbond, zag ik hem op haar wachten, vanuit een weten dat haar overgaan er aan zat te komen. Een zachte en liefdevolle blik in zijn ogen. Hij vertelde dat hij haar naar Huis gaat begeleiden. Hij is blij met de fijne relatie die ze hadden, hij weet dat hij in haar hart zit al hebben ze weinig contact. En hij houdt heel veel van haar….wat voor mij voelbaar was…
Toen ik mij verbond met haar moeder zag ik een poort van licht en liefde….immens en ontroerend om te ervaren…waar engelen stonden om haar op te wachten…ik besefte weer eens na mijn recente darmbloeding dat ik echt niet bang hoef te zijn en dat er aan alle kanten voor ons wordt gezorgd…als we ons daarvoor openstellen…ervaar je de werkelijkheid daarvan….en is er dan minder lijden, verdriet en angst nodig…dan voel je je niet meer alleen…. maar volledig gedragen in Liefde en Licht….
Gepost in samenspraak met die lieve vriendin.
