Geluk en angst maakten samen een wandeling.
Angst vroeg aan geluk: ‘Vertel eens, wat is het hoogste geluk van een mens?’
Geluk antwoordde: ‘Wanneer een mens zichzelf verliest, de grenzen van zijn ik verdwijnen en hij opgaat in het onnoembare.’
Toen vroeg geluk aan angst: ‘Wat is de grootste angst voor een mens?’
Angst antwoordde: ‘Dat hij zichzelf zou verliezen, de grenzen van zijn ik zouden verdwijnen en hij zou opgaan in het onnoembare.’
Glimlachend zetten ze hun wandeling voort. Met dank aan Digna Schenk!
